Katarzyna Bąbol-Pokora, Adam Prośniak, Renata Jacewicz, Jarosław Berent

Przydatność markerów SnP do analiz materiału biologicznego o wysokim stopniu degradacji


Z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

Kierownik: prof. dr hab. n. med. J. Berent


Najczęstszą przyczyną problemów związanych z analizą śladów biologicznych jest znaczna degradacja materiału. Standardowo stosowane układy STr mają zbyt długie amplikony do skutecznej analizy  zdegradowanego DnA. W takich przypadkach dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie markerów o znacznie krótszych amplikonach, czyli SnP. W prezentowanej pracy oceniono przydatność markerów SnP do identyfikacyjno- porównawczych analiz zdegradowanego materiału dowodowego w oparciu o specjalnie opracowany zestaw 5 loci SnP (rs2294067, rs2282160, rs2070764, rs2277216, rs1063739).

Słowa kluczowe: SnP, minisekwencjonowanie, DnA zdegradowany, Lcn DnA

Pełna wersja w .pdf (190kB)

Print