Jarosław Berent

Stłuczenie płuc i zespół ostrych zaburzeń oddechowych ARDS jako powikłania tępego urazu klatki piersiowej

Z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

Kierownik: prof. dr hab. med. J. Berent

1 Z II Zakładu Anestezjologii i intensywnej Terapii Katedry Anestezjologii i Intensywnej Terapii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

Kierownik: dr hab. n. med. W. Machała

Tępe urazy klatki piersiowej są obecnie powszechne wskutek rozwiniętej motoryzacji. Są one obarczone wysoką śmiertelnością z powodu poważnych obrażeń narządów wewnętrznych. Mechanizmy urazu są złożone i mogą powodować powstanie obrażeń od niewielkich jak sińce czy otarcia naskórka, aż do stanów zagrażających życiu. Wśród typowych obrażeń wymienia się złamanie żeber, złamanie mostka, odmę opłucnową, krwotok do jamy opłucnowej, rozerwanie przepony, stłuczenie płuc, tamponadę serca, rozerwanie mięśnia sercowego i wiele innych. Autorzy pracy chcą zwrócić uwagę na patofizjologię i trudności diagnostyczne powikłań tępego urazu klatki piersiowej, jakimi są stłuczenie płuc oraz zespół ostrych zaburzeń oddechowych, wobec których brak jest leczenia przyczynowego i tylko szybkie rozpoznanie i wdrożenie leczenia objawowego może zwiększyć szanse chorych na przeżycie. W Katedrze i Zakładzie Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi opiniowano sprawę, która ilustruje ten problem kliniczny.

Słowa kluczowe: ArDS (zespół ostrych zaburzeń oddechowych), stłuczenie płuc, DAD (rozlane uszkodzenie pęcherzyków płucnych), tępy uraz klatki piersiowej