Piotr Polak1, Ireneusz Sołtyszewski2, Anna Niemcunowicz-Janica3, Agnieszka Siwińska-Ziółkowska4, Emilia Widecka-Deptuch4, Marcin Łukasik5, Jerzy Janica2

Rzadki przypadek zatrucia niemowlęcia wskutek błędnego podania wodzianu 1, 2, 3-trójketohydrindenu (ninhydryny)

1 Z Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Stołecznej Policji w Warszawie

Kierownik: dr T. Bednarek

2 Z Zakładu Kryminalistyki i Medycyny Sądowej WPiA UWM w Olsztynie

Kierownik: prof. UWM dr hab. B. Młodziejowski

3 Z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej AM w Białymstoku

Kierownik: prof. dr hab. J. Janica

4 Z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej AM w Warszawie

Kierownik: doc. dr hab. Paweł Krajewski

5 Z Katedry i Zakładu Toksykologii AM w Warszawie

Kierownik: prof. AM dr hab. M. Szutowski

Niniejsza praca stanowi studium przypadku błędu w sztuce lekarskiej, popełnionego w trakcie przeprowadzania testu obciążeniowego na fenyloketonurię. Autorzy dokonali analizy akt postępowania przygotowawczego w sprawie zatrucia niemowlęcia na skutek błędnego podania ninhydryny. W toku prowadzonych badań uwzględniono historię choroby poszkodowanego A. L. oraz przeprowadzono badania spektroskopowe (FT-IR), chromatograficzne oraz analizę chemiczną pozwalające potwierdzić obecność substancji toksycznej w zabezpieczonym w toku postępowania przygotowawczego materiale dowodowym. Otrzymane wyniki potwierdziły obecność ninhydryny wewnątrz filiżanki oraz na łyżeczce do herbaty. Nie stwierdzono natomiast jej obecności w pozostałym materiale dowodowym. Zastosowanie rutynowych metod badawczych (GC-MS, FT-IR, UV-VIS) pozwoliło na ujawnienie i identyfikację ninhydryny, zarówno w postaci czystej chemicznie, jak i jej barwnego kompleksu z aminokwasami, a szczegółowa analiza przebiegu zdarzenia oraz różnorodność materiału dowodowego, zabezpieczonego w trakcie postępowania, umożliwiło ustalenie osób odpowiedzialnych za błędne podanie niemowlęciu substancji trującej.

Słowa kluczowe: ninhydryna, fenyloalanina, niemowlę, zatrucie, GC-MS, FT-IR, UV-VIS