Grzegorz Buszewicz, Grzegorz Teresiński, Krzysztof Bańka, Roman Mądro

Ocena przydatności diagnostycznej współczynnika β‑hydroksymaślan/aceton w sądowo-lekarskiej diagnostyce nagłych zgonów

Z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej AM w Lublinie

Kierownik: prof. dr hab. med. R. Mądro

Wcześniejsze badania wykazały przydatność przesiewowego oznaczania acetonu jako wstępnego kryterium diagnostycznego w przypadkach zgonów z powodu wyziębienia organizmu, reaktywnej ketozy poalkoholowej (ARKK), cukrzycy, głodzenia oraz niektórych zatruć. W przebiegu alkoholemii, zwłaszcza w przypadkach przewlekłej konsumpcji etanolu, wymienione wyżej stany mogą jednak nie powodować acetonemii mimo obecności znacznych stężeń kwasu β-hydroksymasłowego (β-HBA). W związku z tym, dla potrzeb niniejszej pracy zmodyfikowano metodę oznaczania β-HBA przy użyciu GC-MS-EI, a następnie użyto jej do analizy 47 prób krwi pobranej ze zwłok osób zmarłych nagle z nieustalonych przyczyn. W 15 przypadkach stwierdzono, że stężenie β-HBA było wyższe od 1000 µmol/l, spośród których u 6-ciu osób stężenie acetonu (Act) było niższe od 250 µmol/l. Uwzględnienie β-HBA jako dodatkowego kryterium diagnostycznego umożliwia więc w niektórych przypadkach wyjaśnienie patomechanizmu przedśmiertnych zaburzeń metabolicznych.

Słowa kluczowe: β-hydroksymaślan, aceton, alkoholizm,hipotermia