Elżbieta Bloch-Bogusławska, Piotr Engelgardt, Ewa Wolska, Agnieszka Paradowska

Analiza zgonów w następstwie wypadków z udziałem pojazdów szynowych w materiałach Katedry Medycyny Sądowej CM w Bydgoszczy w latach 1992-2002

Z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy UMK w Toruniu

Kierownik: prof. dr hab. med. Karol Śliwka

Przedmiotem analizy były przypadki zgonów w następstwie wypadków z udziałem pojazdów szynowych, w których sekcję zwłok przeprowadzono w Zakładzie Medycyny Sądowej CM w Bydgoszczy w latach 1992-2002. W 65 przypadkach (80 %) ofiary ginęły pod kołami pociągu, pozostałe 16 (20 %) dotyczyło wypadków tramwajowych. Mężczyźni stanowili 86 %, a kobiety 14 % analizowanych przypadków. Najwyższą liczbę wypadków odnotowano w 1992 roku. Najczęstszą przyczynę zgonu stanowił uraz wielonarządowy. W podgrupie wypadków tramwajowych nie stwierdzono najcięższych obrażeń to jest amputacji kończyn, amputacji lub zmiażdżenia głowy oraz rozkawałkowania bądź rozerwania powłok tułowia. Z kolei w podgrupie wypadków kolejowych stwierdzono kolejno 26 %, 44 % i 24,5 % ww. rodzajów obrażeń. W badanym materiale stwierdzono najcięższe obrażenia w podgrupie osób uderzonych w pozycji leżącej przez pociąg.

Słowa kluczowe: pojazd szynowy, obrażenia, zgony