Uwagi o pozycji lekarza biegłego sądowego w obowiązującym stanie prawnym

W swojej monografii „Opiniowanie sądowo-lekarskie – eseje o teorii” prof. K. Jaegermann wyraził pogląd, że „korzystanie z biegłego wymaga teoretycznej lub względnie jasnej wiedzy o wzajemnej relacji sędziego i biegłego”. Jego zdaniem wiedza ta odgrywa istotną rolę w ocenie użyteczności z tzw. dowodu z biegłego. Poza wartością czysto praktyczną wiedza o relacji sędzia – biegły jest warunkiem koniecznym, choć niewystarczającym, aby prawnik mógł pełnić rolę sędziego, a specjalista np. lekarz – rolę biegłego. Do pełnienia czynności biegłego zobowiązany jest nie tylko biegły sądowy, lecz także każda osoba, o której wiadomo, że ma odpowiednią wiedzę w danej dziedzinie, a więc dysponuje odpowiednimi kwalifikacjami zawodowymi – specjalistycznymi i równocześnie nie ma zastrzeżeń co do jej bezstronności. Autorzy analizując aktualny stan prawny i obowiązujące zapisy kodeksu postępowania karnego i kodeksu postępowania cywilnego, przedstawiają uwagi dotyczące niedoceniania pozycji biegłego a równocześnie krytycznie odnoszą się do praktycznego braku kontroli procesowej nad działalnością biegłych sądowych. Proponują wprowadzenie weryfikacji kwalifikacji i kompetencji biegłych sądowych, ograniczenie powoływania biegłych ad hoc. Zdaniem autorów, powinna być wzmocniona umiejętność prawników do korzystania ze współpracy z biegłymi. Istotnym zagadnieniem jest wprowadzenie ustawowej ochrony prawnej biegłych sądowych oraz podjęcie działań zmierzających do zrównania statusu biegłego w Polsce z pozycją biegłych sądowych w innych krajach europejskich.

Słowa kluczowe: biegły sądowy, organ procesowy, postępowanie sądowe