Zofia Mazak-Łucyk, Wacław Łucyk

Pułapki terminologii medycznej w obszarze wspólnym medycyny, prawa i techniki


Streszczenie. W podstawowych, dla polskiego sytemu prawa, aktach normatywnych ustawodawca używa pewnych terminów medycznych i prawnych w sposób, który może budzić co najmniej wątpliwości. W referacie dokonano analizy terminów: szkoda, poszkodowany (Kodeks cywilny), krzywda, pokrzywdzony (Kodeks karny), utrata życia, uszczerbek na zdrowiu, ciężki uszczerbek na zdrowiu, naruszenie czynności narządu ciała, rozstrój
zdrowia, obrażenie ciała (Kodeks karny), uraz (Kodeks pracy, Ustawa z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych), ciężkie uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia (Ustawa jw.), ranny (Ustawa o ruchu drogowym). Również przeanalizowano niektóre terminy stosowane w Polskich Normach tłumaczonych z norm europejskich, a mianowicie: uszkodzenie zdrowia (PN-N- -18001:1999), uraz ciała, utrata zdrowia (PN-EN 50110- -1:2001), szkoda, fizyczny uraz, utrata zdrowia, (PNEN 1050:1999), szkoda, uraz fizyczny (PN-IEC 60300- -3-9:1999). Zaproponowano poprawniejsze, zdaniem autorów, sformułowania. Przedstawiono stanowisko, iż medycyna sądowa powinna być tą dziedziną wiedzy, na podstawie której ustala się znaczenie terminów medyczno- prawnych, dla stosowania w praktyce legislacyjnej przez organy i instytucje państwowe, jak również sugestię podjęcia tego zadania przez Polskie Towarzystwo Medycyny Sądowej i Kryminologii, poprzez współpracę z Państwową Radą Legislacyjną, Prezesem Polskiego Komitetu Normalizacyjnego, a przede wszystkim z Prezydium Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z kompetencjami wymienionymi w pkt. 5. i 6. art. 12. Regulaminu Sejmu.

Pełna wersja w .pdf (114kB)