XVIII Konferencja Toksykologów Sądowych
Gdańsk-Jastrzębia Góra, 31 maja - 1 czerwca 2001 roku

XVIII Konferencja Toksykologów Sądowych została zorganizowana przez Instytut Ekspertyz Sądowych w Krakowie wspólnie z Katedrą i Zakładem Medycyny Sądowej w Gdańsku. Obrady odbyły się w Ośrodku Wypoczynkowo-Szkoleniowym Ministerstwa Sprawiedliwości w Jastrzębiej Górze. Otwarcia Konferencji dokonała Pani prof. dr hab. Zofia Szczerkowska, kierownik Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej w Gdańsku i zastępca dyrektora Instytutu Ekspertyz Sądowych prof. dr hab. Wojciech Piekoszewski witając zebranych, a w szczególności nestorów polskiej medycyny sądowej w osobach profesora dr bab. Stefana Raszeję, byłego kierownika Katedry Medycyny Sądowej w Gdańsku i profesora dr hab. Władysława Nasiłowskiego.

W Konferencji uczestniczyło 87 osób, głównie toksykologów reprezentujących wszystkie katedry i zakłady medycyny sądowej w Polsce, kliniczne i szpitalne oddziały ostrych zatruć, wojewódzkie stacje sanitarno-epidemiologiczne i laboratoria policyjne oraz Instytut Ekspertyz Sądowych w Krakowie. Pierwszy raz gościliśmy także kilkuosobową grupę pracowników Chemii Sądowej Wydziału Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Konferencja składała się z trzech sesji. Tematem pierwszej było "Wyosobnianie ksenobiotyków z materiału biologicznego", drugiej "Problematyka oznaczania środków odurzających w materiale biologicznym", a trzeciej "Doniesienia z bieżących prac badawczych i ekspertowskich". Łącznie wygłoszono 28 referatów.

W czasie pierwszej sesji przedstawiono metody wyodrębniania z materiału biologicznego leków, narkotyków, alkoholi i lotnych rozpuszczalników organicznych a także metali. Z technik stosowanych do wyodrębniania ksenobiotyków omówiono metody ekstrakcji w układzie ciecz/ciecz, mikroekstrakcji do fazy stacjonarnej, wpływ wysalania na wydajność ekstrakcji w układzie ciecz/ciecz, a także wyosabnianie metali z tkanek i włosów przez mineralizację.

W referatach wygłoszonych w toku drugiej sesji omówiono przydatność metod chromatograficznych w analizie toksykologicznej w przypadkach identyfikacji i oznaczania konkretnych leków i narkotyków. Pierwsze dwa referaty dotyczyły oznaczenia fluoksetyny i norfluoksetyny we krwi i wpływ czynników poza analitycznych na stabilność tego leku w materiale biologicznym. W kilku następnych wystąpieniach omówiono metody badawcze i trudności analityczne występujące w trakcie wykrywania w materiale biologicznym amfetamin, psylocyny, Łysiczki Lancetowatej, karbamazepiny i jej metabolitów, propafenonu, digoksyny i innych.

W czasie trzeciej sesji prof. dr hab. Paweł Kościelniak omówił przydatność atomowej spektrometrii fluorescencyjnej w badaniach toksykologicznych, a jako przykład przydatności tej metody przedstawiono referat na temat oznaczania selenu i arsenu we krwi. W obradach naszych nie zabrakło jak zwykle doniesień z zakresu alkohologii. Dotyczyły one wpływu uwodnienia krwi oraz wypełnienia fiolki krwią na zawartość w niej alkoholu. Dr W. Gubała omówił wiarygodność zastosowania wzorów Widmarka do obliczenia stężenia alkoholu we krwi w aspekcie nowych badań na ten temat, a inż. J. Łabędż problemy interpretacyjne wysokich stężeń alkoholu we krwi sekcyjnej.

Bardzo ciekawe referaty wygłosiła dr hab. M. Kłys na temat redystrybucji ksenobiotyków w toksykologii sądowej i znaczenia interakcji toksycznych w orzecznictwie sądowo-lekarskim na podstawie materiału Zakładu Medycyny Sądowej w Krakowie.

W Konferencji uczestniczyli także przedstawiciele kilku firm zaopatrujących nasze laboratoria w aparaturę, odczynniki chemiczne i różne urządzenia. Ponadto przedstawiciele firmy PROMOCHEM, CANDELA i PERKIN ELMER w krótkich wystąpieniach omówili przydatność najnowszej aparatury dostępnej na rynku.

Należy stwierdzić, że wszystkie wygłoszone referaty były starannie opracowane, zawierały ciekawe i cenne informacje tak ważne w naszej praktyce toksykologicznej. Znalazło to wyraz we wnikliwych dyskusjach i stuprocentowej frekwencji w czasie wszystkich sesji.

dr Zofia Chłobowska