Czesław Żaba,1 Zbigniew Żaba,2 Jerzy T. Marcinkowski,3 Aneta Klimberg3

Przediagnozowanie w rozpoznawaniu obrażeń czaszkowo--mózgowych jako błąd diagnostyczny


1 Z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej, Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu

2 Z Kliniki Anestezjologii, Intensywnej Terapii i Leczenia Bólu, Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu

3 Z Katedry Medycyny Społecznej, Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu


W pracy przedstawiono problem błędu diagnostycznego polegającego na nadużyciu rozpoznań obrażeń czaszkowo-mózgowych a zwłaszcza wstrząśnienia mózgu. Stawiane przez lekarzy, w tym także specjalistów, rozpoznania dotyczące urazów czaszkowo-mózgowych w tym wstrząśnienia mózgu często są nieadekwatne do wywiadu, objawów klinicznych i wyników badań dodatkowych. Przyczyn błędnych diagnoz (nadużyć) jest kilka, jednak najczęściej wynikały one z niedokładnie zebranego wywiadu, nadmiernej ostrożności lekarza, zbytniej ufności do pacjenta oraz pomocy w uzyskaniu wyższych odszkodowań. Przediagnozowanie wynikało również z przekonania lekarzy, że błąd diagnostyczny polega na nierozpoznaniu choroby albo obrażenia, a nie na diagnozie na wyrost, aby uniknąć późniejszych oskarżeń ze strony pacjenta. Dlatego do sporadycznych sytuacji należą sprawy sądowe przeciwko lekarzom, którzy przediagnozowali obrażenia.

Słowa kluczowe: błąd diagnostyczny, uraz czaszkowo-mózgowy

Pełna wersja w .pdf (77kB)