Piotr Kowalski1, Elżbieta Skupień2

Dysfunkcjonalność obowiązujących norm procentowej oceny uszczerbku na zdrowiu – problem adekwatnego oszacowania


1 Z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej Collegium Medicum UJ

2 Z Instytutu Eksperty z Sądowych im. prof. dr. J. Sehna w Krakowie


Analiza wydawanych opinii w sprawach długotrwałego i trwałego uszczerbku na zdrowiu wskazuje na anachroniczność rozwiązań obowiązujących systemów orzeczniczych. Podstawowym spostrzeżeniem jest nieprzystająca do realiów ocena procentowa, która spłaszcza problem zwłaszcza w odniesieniu do ciężkich urazów, gdzie mnogość obrażeń sprawia, iż uszczerbek przekracza 100%. Z naszych obserwacji wynika, iż zdeterminowane jest to w dużej mierze przez postęp medycyny. Obecnie żyją przez wiele lat osoby, które 20 lat temu wstecz ginęły bezpośrednio po wypadku, a obecnie dzięki zaawansowanym technologiom medycznym zostają uratowane. Ceną tego często jest wielonarządowe kalectwo, które nie mieści się w ramach obowiązujących regulacji. Profil ludzi okaleczonych, zdominowany przez ludzi młodych, przesądza o konieczności zmian systemowych uwzględniających ich rewalidację. Kolejnym ważnym aspektem jest relacja między oceną funkcjonalną obecnie obowiązującą, a faktycznym upośledzeniem funkcji narządu i wynikającymi z tego ograniczeniami życiowymi. Wreszcie rażące jest używanie w tabelach norm zaniechanych pojęć w obecnie obowiązujących klasyfikacjach medycznych. Praca stawia sobie za cel zaproponowania rozwiązania alternatywnego do obecnie obowiązujących.

Słowa kluczowe: trwały uszczerbek, długotrwały uszczerbek, ocena uszczerbku na zdrowiu

Pełna wersja w .pdf (67kB)