Tomasz Konopka, Filip Bolechała, Marcin Strona, Paweł Kopacz
Zabójstwa z rozkawałkowaniem zwłok w materiale Zakładu Medycyny Sądowej w Krakowie
Homicides with corpse dismemberment in the material collected by the Department of Forensic Medicine, Krakow, Poland
Katedra i Zakład Medycyny Sądowej, Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, Polska
Chair and Department of Forensic Medicine, Jagiellonian University Medical College, Krakow, Poland
Streszczenie
Cel pracy: Ustalenie okoliczności pomocnych przy typowaniu sprawcy, w przypadkach znalezienia rozkawałkowanych
zwłok ludzkich.
Materiał i metody: Analiza przypadków rozkawałkowań, badanych w krakowskim Zakładzie Medycyny Sądowej,
w okresie ostatnich 50 lat.
Wyniki: W latach 1965–2015, w krakowskim Zakładzie Medycyny Sądowej badano 30 przypadków rozkawałkowania
zwłok przez sprawcę. W 22 przypadkach działanie sprawcy miało charakter rozkawałkowania defensywnego, co najmniej
3 można zakwalifikować jako rozkawałkowanie ofensywne, a 3 jako rozkawałkowania agresywne – zabójstwo
przez odcięcie głowy. W badanym okresie wystąpił jeden przypadek rozkawałkowania nekrofilnego, w którym rozkawałkowanie
nie jest poprzedzone zabójstwem. W większości przypadków zabójstwo nastąpiło na tle nieporozumień
rodzinnych, w 6 przyczyną była choroba psychiczna sprawcy, w 3 wystąpiło tło seksualne. Tylko w 3 przypadkach (na
25, w których sprawca jest znany), zabójstwa i rozkawałkowania dokonała osoba obca, w pozostałych sprawca należał
do rodziny lub znajomych ofiary. We wszystkich przypadkach, w których udało się ustalić sprawcę, zabójstwo i rozkawałkowanie
miało miejsce w jego miejscu zamieszkania. Z ustaleń śledztw wynika, że w większości spraw zabójstwa
nie były planowane, nastąpiły pod wpływem emocji, tylko w dwóch zostały wcześniej zaplanowane.
Wyniki: Zabójstwa zakończonego rozkawałkowaniem zwłok najczęściej dokonuje osoba bliska, a przynajmniej znajoma
ofiary. Rozkawałkowanie prawie zawsze jest dokonywane w miejscu zabójstwa, którym na ogół jest mieszkanie
sprawcy. Zabójstwo zakończone rozkawałkowaniem zwłok na ogół nie jest przez sprawcę planowane.
Słowa kluczowe: zabójstwo, rozkawałkowanie, okaleczenie.
Abstract
Aim of the study: To determine the circumstances which can be useful for offenders profiling in homicide cases with
victim’s body dismemberment.
Material and methods: Study of all homicide cases with victim’s corpse dismemberment examined in Krakow Department
of Forensic Medicine over the last 50 years.
Results: Within the past 50 years, a total number of 30 cases of homicides with dismembered bodies were examined
in Krakow. 22 cases represent defensive mutilations performed by offender, 3 cases can be classified as offensive mutilations
and 3 cases represent aggressive mutilations – decapitation as a method of committing homicide. In this period
the only 1 case of necrophilic mutilations was examined, when the body was dismembered without murder. In most
cases the background of homicide was the family conflict, 6 was cause of mental illness of perpetrator and in 3 was sexual motive. Only in 3 cases (from 25 when the offender was known) perpetrator kill a stranger. In the other the offender
belonged to the family or friends of the victim. In all cases where the perpetrator was determined, homicide and
dismemberment was performed in his place of residence. The findings of the Police investigations indicate that in most
cases homicides were not planned, occurred under the influence of emotion, only two have been previously scheduled.
Conclusions: Homicides with corpses dismemberment usually are committed by offenders who is in close relationship
with victim (family or friend). Dismemberment is almost always performed in the same place as murder – home of
perpetrator. This type of homicide usually is not planned.
Key words: homicide, dismemberment, criminal mutilation.
Pełna wersja w .pdf
Print
