Zuzanna Raczkowska1,2, Aleksandra Borowska-Solonynko1, Dorota Samojłowicz1
Obecność sadzy w drogach oddechowych i przełyku jako element opiniowania na temat przyżyciowego przebywania w atmosferze pożaru
1 Z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Kierownik: dr hab. n. med. P. Krajewski
2 Z Zakładu Anatomii Prawidłowej i Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Kierownik: prof. dr hab. med. B. Ciszek
Praca ta powstała w związku z trudnościami opiniodawczymi w przypadkach sekcji ofiar pożarów bądź też osób, których ciała odnaleziono na miejscu pożaru. W szczególności problematyczne jest ustalenie, czy osoba taka żyła i oddychała atmosferą pożaru w przypadkach braku typowych cech przyżyciowości, tj. stężenia hemoglobiny tlenkowęglowej (COHb) we krwi powyżej 10% oraz obecności sadzy w drogach oddechowych. Autorzy analizując 241 protokołów sekcji zwłok stwierdzili, iż wyższym stężeniom COHb częściej towarzyszyła obecność sadzy w drogach oddechowych i przełyku, jednocześnie zarówno obecność jak i brak sadzy obserwowano przy niemal wszystkich stężeniach COHb łącznie ze stężeniem 0%. Nie potwierdzono różnic w przydatności opiniodawczej na temat przyżyciowego przebywania w pożarze pomiędzy górnymi i dolnymi drogami oddechowymi, natomiast zwrócono uwagę w tym kontekście na obecność sadzy w przełyku a zwłaszcza jej znaczenie przy współwystępowaniu niskich stężeń COHb we krwi.
Słowa kluczowe:
pożar, sadza, cechy przyżyciowości
Pełna wersja w .pdf