Aleksander Głazek

Opiniowanie sądowo-lekarskie i jego znaczenie w świetle potrzeb prawnych


Dyrektor Instytutu Ekspertyz Sądowych w Krakowie


Między prawem a medycyną sądową zachodzi stosunek taki, jak między dwoma braćmi, różnymi co do wieku, z których starszy i dojrzalszy obchodzi się z młodym zrazu jako z dziecięciem, później zaś, gdy dziecię dorasta i dojrzewa, starszy przyzwyczaja się powoli uważać je za powiernika i doradcę, który w miarę możności nigdy nie odmawia rady swej szczerej i przyjacielskiej.
Leon Blumenstok-Halban

Rozważania na temat znaczenia opiniowania sądowo-lekarskiego z punktu widzenia potrzeb prawa rozpocząć należy od przypomnienia, że to oczekiwania prawników, kierowane od wielu dziesiątków lat pod adresem medyków, doprowadziły do wyodrębnienia się w ramach nauk medycznych oddzielnej dyscypliny służącej wymiarowi sprawiedliwości – medycyny sądowej, nazywanej w XIX wieku w Niemczech „lekarską wiedzą pomocniczą prawa”. Stan i rozwój medycyny sądowej zawsze były ściśle związane z rozwojem nauk przyrodniczych z jednej strony oraz ze stanem nauk prawnych z drugiej. Powstawanie nowożytnych nauk w XVII wieku, wraz z wypracowaniem matematycznoempirycznego podejścia do badania świata, znalazło swoje odzwierciedlenie również w historii opiniowania sądowo-lekarskiego, to wówczas bowiem, w 1682 roku, powstała pierwsza, oparta na doświadczeniu metoda rozstrzygania wątpliwości dotyczących czasu śmierci noworodków. Wtedy też w Lipsku zaczęto wykładać studentom „o rodzajach gwałtownej śmierci i śmierci pozornej”

Pełna wersja w .pdf (136kB)

Print